Υπενθύμιση...

Θεωρώ πολύ θετικό το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός επιτέλους τιμώρησε το δικομματισμό με την ψήφο του. Αν και αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει αυτό πριν η Ελλάδα να φθάσει να πνέει τα λοίσθια...
Παρολαυτά, θα ήθελα να υπενθυμίσω σε ορισμένους που διατείνονται ότι έχουν μνήμη ελέφαντα και πιστεύουν ότι με το να ψηφίσουν κάτι διαφορετικό από Πασόκ και ΝΔ, αυτομάτως, εξαγνίστηκαν, ότι εδώ που φθάσαμε δε φθάσαμε μόνο από τους πολιτικούς μας, αλλά και από εμάς τους ίδιους.
Η νοοτροπία του χλιδοφτωχού, όπως άριστα έχει περιγράψει ο κύριος Βαξεβάνης σε γνωστό του άρθρο, ήταν λίγο - πολύ βαθιά ριζωμένη στην πλειοψηφία του κόσμου μέχρι τώρα. Τραγικοί και υποκριτές όσοι βγάζουν την ουρά τους από έξω θεωρώντας τον εαυτό τους εντελώς αδιάβλητο, ενώ γνωρίζουμε ότι όταν επρόκειτο για το δικό τους "βόλεμα" δεν είπαν όχι. Υπενθύμιση (αν και πιστεύω ότι η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία πρέπει να καταργηθεί): Ακόμη και ένα βύσμα στο στρατό βόλεμα είναι...
Μιλάω, λοιπόν, για το ρουσφέτι. Τουρκικό λεκτικό κατάλοιπο, αλλά άριστα προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Αυτός είναι ο εχθρός μας. Από αυτό πρέπει να ξεφύγουμε...
Ένα βήμα έγινε, λοιπόν. Με την ψήφο μας είπαμε όχι σε όλους αυτούς τους λαοπλάνους. Και άμα χρειαστεί, θα το ξαναπούμε ακόμη πιο ηχηρά.
Αλλά μη βλέπεις μόνο την ψήφο ως την ιδανική κολυμβήθρα του Σιλωάμ... Η εξυγείανση ενός σάπιου συστήματος θέλει πολλά περισσότερα από αυτό. Μια ψήφος είναι αναγκαία αλλά όχι επαρκής συνθήκη για να αλλάξουμε άρδην.
Επιπρόσθετα. Ας ξεφύγουμε από τη διαμαρτυρία του καναπέ. Ας σηκωθούμε. Ας αλλάξουμε. Ας πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, όσο ρομαντικό και αν ακούγεται αυτό.  Ας απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες ζωής. Ας διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο. Ας ξαναδημιουργήσουμε την ελπίδα. Να αλλάξουμε, όμως, και εμείς ως μονάδες. Οφείλουμε να απεκδυθούμε την παλιά νοοτροπία. Και όχι απλά με τη μέθοδο "άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλιώς", αλλά ουσιαστικά, ριζικά.
Τέλος, θα υπενθυμίσω και κάτι που ξεχνούν πολλοί. Στα παιδιά μας δε θα κληροδοτήσουμε μόνο τα οικονομικά μας προβλήματα και τα χρέη μας, αλλά θα κληροδοτήσουμε και ένα περιβάλλον, το οποίο θα επηρεάζει εξίσου πολύ την ποιότητα ζωής τους πόσο μάλλον το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία τους. Ο τόπος αυτός είναι ευλογημένος με μιά "αέναη" πηγή. Τον ήλιο. Χιλιάδες περιοχές απίστευτης ομορφιάς και οικολογικής αξίας αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Οι πόλεις μας χρειάζονται εξανθρωπισμό και απο- τσιμεντοποίηση. Οι βιομηχανίες- οι όποιες, τέλος πάντων, βιομηχανίες έχουν επιβιώσει πλέον στην Ελλάδα- οφείλουν να τηρούν τις προϋποθέσεις για να επιβαρύνουν στο ελάχιστο το περιβάλλον και το οικοσύστημα. Για όλα αυτά τα μείζονα θέματα και για ακόμη περισσότερα, πιστεύω σθεναρά ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι αξίζουν να εκπροσωπηθούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Και ας μη γελιόμαστε... Έτσι όπως καταντήσαμε φτωχοί θα είμαστε. Αυτό δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει για πολύ καιρό. Αυτό, όμως, που μπορούμε να κερδίσουμε είναι η εθνική μας αξιοπρέπεια, η οποία αυτή τη φορά θα είναι ουσιαστική και όχι κίβδηλη, για τα μάτια των άλλων λαών. Σκέψου πως ο,τιδήποτε έγινε τις τελευταίες δεκαετίες ήταν για να φαινόμαστε "κάποιοι" στα μάτια των άλλων. Η είσοδος στο Ευρώ έγινε με κριτήρια που δεν πληρούσαμε, αλλά δείχναμε να πληρούμε. Οι Ολυμπιακοί έγιναν για να δείξουμε ότι μπορούμε, ενώ, στην πραγματικότητα, δεν μπορούσαμε. Και πόσα ακόμη παρόμοια μεγαλειώδη παραδείγματα όπου η Ελλάδα πάλευε για το "φαίνεσθαι" και όχι για το "είναι".
Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Υπάρχει, όμως, ελπίδα. Η ιστορία έχει επιδείξει ότι σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα αλλά η ποιότητα. Σημασία δεν έχει μόνο να έχεις πολλά όπλα αλλά στρατηγική. Θυμήσου τη Μάχη του Μαραθώνα ή τις Θερμοπύλες (χωρίς τον Εφιάλτη). Εκεί πρέπει να στηριχθούμε.