Τα 2 πρόσωπα του φασισμού.

Σήμερα επιβεβαιώθηκε ακόμη μια φορά ότι υπάρχουν 2 μορφές φασισμού: Αυτός της ακροδεξιάς και αυτός της ακροαριστεράς. Αυτό βέβαια έχει αποδειχθεί πολλάκις στο παρελθόν. Και όποιος τολμήσει να πει ότι οι δεύτεροι είναι καλύτεροι γιατί σκοτώνουν στο όνομα μιας υποτιθέμενης ελευθερίας είναι απλούστατα γελοίος, χρειάζεται ψυχοφάρμακα και αφαίρεση δικαιώματος ψήφου. Και μην ακούω μαλακίες. Δεν έχουμε εμφύλιο, γιατί θέλω να πιστεύω ότι η Ελλάδα δε θα χωριστεί σε μισά μαύρα πρόβατα και μισά λευκά. Γιατί πρέπει να είσαι πρόβατο για να ακολουθείς τέτοιες αγελαίες συμπεριφορές. Είτε άχρηστος. Είτε τεμπέλης και φανφαρολόγος. 2 ζωές χάθηκαν. Δε με νοιάζει αν ήταν και οι νέοι χίτλερ. Μπορεί να ήταν απλούστατα κάποια παιδιά που ποτέ δεν έλαβαν την απαραίτητη παιδεία και καλλιέργεια από τους γονείς τους για να κρίνουν τί είναι αγέλη, τί είναι ακραίο, τί είναι λάθος. Αλλά σα γιατρός αν μου έρχονταν επειγόντα ποτέ δε θα ρωτούσα τί είναι. Θα έβλεπα μπροστά μου έναν 20χρονο και έναν 23χρονο να χαροπαλεύουν και θα έκανα ό,τι ήταν δυνατόν για να τους σώσω.

Every month is a November with you...

Ο Νοέμβρης... Ο Νοέμβρης σημαίνει πολλά για μένα... Είναι ιερός μήνας με πολλές αναμήσεις,αλλαγές κτλ. Ισως η πιο πρόσφατη είναι ότι πέρυσι Νοέμβρη ήρθα στο μουχλιασμένο νησί με πολλές ανασφάλειες, ερωτηματικά αλλά και ελπίδα. Κάθε χρόνο τα ίδια. Κάθε χρόνο εμμονή με το Νοέμβρη. Κάθε χρόνο η εμμονή με το ίδιο αγαπημένο τραγούδι των Guns N' Roses. Φέτος το αφιερώνω σε αυτόν τον όμορφο Αθηνέζο νευροχειρουργό που εχει μόνο ένα ελάττωμα: λέει το κασέρι τυρί ...(έχουμε επισκεφτεί αρκετούς ειδικούς για αυτό το θέμα αλλά δυστυχώς η βλάβη είναι ανεπανόρθωτη και το έχω αποδεχτεί) και που μου έχει κάνει μια τέτοια νααααααααα λοβοτομή (με το συμπάθειο) ώστε κάθε μήνας που περνάω μαζί του να είναι σαν ένας καινούριος Νοέμβρης.