Οι αφορισμοί και ο λαΐκισμός κάποιων, που μέχρι τώρα ήταν κομμάτι αυτού του σάπιου συστήματος, το ενίσχυαν και έκαναν ζωή χαρισάμενη στηριζόμενοι σε αυτό, που δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν το βύσμα όταν τους χρειάστηκε και που πρέπει, επειγόντως, το όνομά τους να προστεθεί ως ιδιαίτερη κατηγορία ανθεκτικού παρασίτου στα βιβλία της παγκόσμιας βιολογίας, αγγίζει τα όρια του σιχαμερού και μου υπενθυμίζει για ακόμη μια φορά ότι στη χώρα αυτή δεν υπάρχει μόνο μία ιδιαίτερη ικανότητα να κουκουλώνουμε τα εγκλήματα των πολιτικών, αλλά - ως δια μαγείας - διαγράφουμε από το σκληρό μας δίσκο τα δικά μας "εγκλήματα", τις παραβατικές συμπεριφορές και την χαρακτηριστική εγωκεντρική νοοτροπία, που οδήγησαν τον τόπο αυτό σε πτώση και μαρασμό. Πώς να ξεφύγει, βέβαια, ο Ελληνάρας από τη φύση του, όταν, παραδόξως, ακόμη έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι κάποιος άξιος και χαρισματικός απόγονος του Περικλή και του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Όταν ακόμη έχει το θράσος να θέλει να φύγουν οι μετανάστες από αυτή τη χώρα, κυρίως από φόβο και ανασφάλεια ότι κάποιος πιο έξυπνος και πιο εργατικός μπορεί να του "φάει" τη θέση; Όταν μιλάει για δικαιοσύνη και εξακολουθεί να μην κόβει αποδείξεις ή να κόβει με την τακτική του "face control": δεν κόβω στη γριούλα που δεν ξέρει τί της γίνεται, στον γείτονα που τον έχω κάνει "δικό μου" και του λέω κάθε μέρα "καλημέρα", στον ασθενή που ήρθε στο ιατρείο μου και του αφήνω την επίσκεψη στα 40 αντί 50 ευρώ κ.ο.κ.
Και εσύ τώρα, διατείνεσαι περίτρανα ότι ενδιαφέρεσαι για την Ελλάδα; Για τους συμπολίτες σου; Για τους έξτρα φόρους και τις περικοπές; Για αυτόν που δεν έχει να φάει; Είσαι ΜΕΓΑΣ υποκριτής και ήρθε ο καιρός επιτέλους να μαζέψεις τα αρπακτικά σου ψευδοπόδια.
Ελλ-οινάδα, ε Ελλ- οινάδα (εκ του γνωστού σε όλους μας πρωτοζώου αμοιβάδα)...
No comments:
Post a Comment