-Βοηθά στην πρόληψη ασθενειών!
-Μειώνει την επιθετικότητα
-Προστατεύει απ το να χαθεί
-Αυξάνει τ η διάρκεια ζωής.
Συνεπώς, αποφάσισα ότι αυτό ήταν το σωστό για την αγαπημένη μου γατούλα και η επέμβαση έγινε. Από τότε, όντως, δεν το έχω μετανιώσει γιατί νιώθω ότι είναι πολύ ήρεμη, ευτυχισμένη, δεν βασανίζεται. Έχει και αυτη τη δικιά της καθημερινότητα με τους γατοπεριπάτους της στη γειτονιά, πάντα όμως γυρνάει στη βάση της, ξέρει που θα πάρει τον υπνάκο της, που θα παίξει και, γενικότερα, συμβιώνει μαζί μας πολύ αρμονικά...
Αλλά, φυσικά, δεν είναι ο στόχος μου να μιλήσω για τα πλεονεκτήματα της στείρωσης των γατιών σε αυτό το site...Πιο πολύ, ανέφερα τα παραπάνω για να σας περάσω αυτήν μου την σκέψη: Είναι κάποιες φορές που θα 'θελα να είμαι κι εγώ τόσο προστατευμένη συναισθηματικά όσο είναι η γάτα μου. Να μην είχα τον κίνδυνο ούτε να πληγώσω, αλλά ούτε και να πληγωθώ από το αντίθετο φύλο. Η ευτυχία μου να ήταν στις απλότητες της καθημερινότητας και όχι στις πολύπλοκες καταστάσεις που δημιουργούνται από τον έρωτα ή, τέλος πάντων, την ανάγκη αναζήτησης συντρόφου.
Είμαι πολύ νέα για να μιλάω έτσι; Δεν ξέρω... Σίγουρα αυτό που λέω είναι μια σκέψη... Σίγουρα αύριο- μεθαύριο θα ξυπνήσω, θα ξαναδιαβάσω αυτά που έγραψα απόψε και θα μου φανούν μαλακίες. Αλλά αυτή τη στιγμή, καθώς τη νιώθω να γουργουρίζει με ευχαρίστηση στα πόδια μου αυτό νιώθω... Τη ζηλεύω!
3 comments:
Ξέρεις, η εξέλιξη του ανθρώπου οδήγησε στην ανάπτυξη τέτοιων συναισθημάτων. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν. Και κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πιο προηγμένα συναισθήματα. Και όπως πολύ καλά ξέρεις, όταν η "αγωνία" σου τελειώνει, όχι απλά δεν σκέφτεσαι τις χαρές της καθημερινότητας, βασικά δεν υπάρχει χώρος για άλλα,,,!
Ακριβώς, Lance...για αυτό μίλησα για μια στιγμιαία και, προφανώς, ηλίθια σκέψη μου...:)
Ηλίθια σκέψη???Δεν υπάρχουν ηλίθιες σκέψεις...Γι'αυτό ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα,γιατί μπορεί να σκεφτεί και να πράξει(αυτό είναι το δύσκολο) το ιδανικό,το ασυνήθιστο,αυτό που πηγαίνει κόντρα με τα ζωικά ένστικτά του.Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για τον ''μέσο'' άνθρωπο,ο οποίος μάλλον θα πρέπει να εκλογικεύσει τη ζωή.Εκλογίκευσή της δεν σημαίνει κατάργηση των συναισθημάτων,αλλά ίσα ίσα αποδοχή αυτών!Και τα συναισθήματα θέλουμε δεν θέλουμε είναι και ''θετικά'' και ''αρνητικά''.Η ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της(άρα και στο ερωτικό κομμάτι)έχει χαρές,έχει όμως και λύπες,έχει ευχαριστήσεις αλλά και πίκρες,ενθουσιασμό και απογοήτευση.Είναι μάλλον εγωιστικό να λέμε ότι δεν θέλω να πληγωθώ ή να πληγώσω...Θα μπορούσαμε να κάνουμε αμέτρητες σκέψεις για το τι δεν θέλουμε να πάθουμε ή να γίνει στη ζωή μας(να μην πάθουμε εμείς ή κάποιος δικός μας ποτέ τίποτα,να μην έχουμε αποτυχίες στα επαγγελματικά μας,να μη βρεθούμε σε δύσκολη κατάσταση με τους γύρω μας κτλ. κτλ.).Έλα όμως που κάτι από όλα αυτά θα χαλάσει.Οι σκέψεις αυτές δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιδανικές ευχές...Και όλες ξεκινάν από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του ανθρώπου,δηλαδή τον εγωισμό του!Η ακραία έκφραση αυτών των σκέψεων όσο κι αν φανεί παράξενο είναι η άρνηση του θανάτου!Αλλά εντάξει με την αποδοχή του θανάτου είμαστε όλοι συμβιβασμένοι πιστεύω...ή μήπως όχι??χα χα..Αν ζούσαμε σε έναν αποστειρωμένο θάλαμο χωρίς ανθρώπους γύρω μας θα καταφέρναμε να μην πληγωθούμε..Αλλά τότε τι θα ήμασταν?Θα ήμασταν άνθρωποι?Τι θα νιώθαμε?Ο κίνδυνος της σύγκρουσης κάθε είδους σχέσης είναι η ίδια μας η ζωή!!
Post a Comment