Wish

Η ευχή μου για τα φετινά Χριστούγεννα είναι απλή αλλά, πιστεύω, ουσιώδης: Να τα ζήσουμε με τους ανθρώπους που αισθανόμαστε κοντά μας και να μη νιώσει κανένας μα κανένας μοναξιά. Αυτό το σημειώνω, διότι οι γιορτές τείνουν, για αρκετούς, να είναι μεγαλύτερος εφιάλτης από την καθημερινότητα. Εντείνουν τη μελαγχολία και τους κάνουν ακόμη περισσότερο να συνειδητοποιούν τη μοναξιά τους. Δε χρειάζονται υπερβολικά πράγματα, για αυτές τις γιορτές. Άλλωστε, για πολλούς δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου και χρημάτων για τέτοια. Ας προσπαθήσουμε να αντλήσουμε χαρά περισσότερο από τους άλλους ανθρώπους, παρά από τα υλικά. Και ας σταματήσουμε επιτέλους να σκεφτόμαστε τα λεφτά, τα προβλήματα, την κρίση κτλ. Α... και να φροντίσουμε τον εαυτό μας! Με αυτόν θα είμαστε παρέα παραπάνω από κάθε άλλον σ'αυτή τη ζωή- είτε μας αρέσει είτε όχι!

Τελευταία μου ανάρτηση για φέτος, νομίζω ότι αρκετά ανεχτήκατε τη γκρίνια της Tiger Lily Fairy για το 2010 :) Του χρόνου πάλι. Cheers...

Hasta Siempre...

"Τί είναι υπανάπτυξη; Ένας νάνος με τεράστιο κεφάλι και μεγάλο θώρακα είναι "υπανάπτυκτος", αφού τα αδύναμα πόδια του και τα κοντά χέρια του δεν αρθρώνονται σωστά με την υπόλοιπη οικονομία του σώματός του. Είναι προϊόν ενός τερατώδους φαινομένου που έχει αλλοιώσει την ανάπτυξή του. Είναι αυτό που στην πραγματικότητα είμαστε εμείς, οι ευγενικά αποκαλούμενοι "υπανάπτυκτοι": αποικιακές χώρες, ημιαποικιακές ή ανεξάρτητες. Είμαστε χώρες με στρεβλωμένη από την αυτοκρατορική δράση οικονομία [...] "

(Ε. Τσε Γκεβάρα, Κούβα, ιστορική εξαίρεση ή εμπροσθοφυλακή του αντιαποικιοκρατικού αγώνα;)

Όμορφε γιατρέ. Εσένα χρειαζόμαστε τώρα... πιο πολύ από τον καθένα. Έναν ηγέτη με όραμα και ιδανικά. Γιατί είμαστε νάνοι με κοντά και αδύναμα πόδια. Γιατί έχουμε αποικιοκράτες πάνω από το κεφάλι μας να μας χειραγωγούν και να μας κατευθύνουν. Γιατί η απαισιοδοξία είναι γραμμένη στα μάτια των νέων μας. Γιατί έχουμε χάσει την ελπίδα μας για το μέλλον. Γιατί δεν υπάρχει μέλλον. Ή, τουλάχιστον, έτσι μας κάνουν να αισθανόμαστε.Vienes quemando la brisa con soles de primavera, para plantar la bandera con la luz de tu sonrisa...

Γράμμα της Λού - Λού προς τον Άγιο...

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Έχω να σου κάνω ένα παράπονο για την αφεντικίνα μου. Είναι κακό κορίτσι, γι'αυτό να μην της φέρεις κανένα δώρο. Όλη μέρα τρίβομαι στα πόδια της και την παρακαλάω νιαουρίζοντας να στολίσει το δέντρο! Αυτή όμως το χαβά της...Από το ένα αυτί μπαίνει, από το άλλο βγαίνει.Όλη την ώρα φυσάει και ξεφυσάει πάνω από ένα τεράστιο βιβλίο και πιάνει το κεφάλι της με απελπισία. Επίσης έχει νεύρα και δεν ανέχεται πολλά πολλά... Να, για παράδειγμα, εχτές πήγα να ξύσω τα νυχάκια μου λίγο στον καναπέ, το άμοιρο, και αυτή, χωρίς δεύτερη κουβέντα, με έβγαλε στο διάδρομο. Όλο το βράδυ εκεί την έβγαλα. Έτσι που μου έρχεται να πάω να της κατουρήσω το βιβλίο ή να της το πάρω και να της το κάνω καλοκαιρινό με τα νυχάκια μου. Άντε γιατί!!! Πέρυσι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε γίνει η αγαπημένη μου φωλίτσα. Έπαιζα με τις ώρες με τις χρωματιστές μπαλίτσες του και παρακολουθούσα μαγεμένη τα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν ρυθμικά. Ενίοτε σκαρφάλωνα κιόλας, αλλά γενικά, αυτό δεν άρεσε και πολύ στην αφεντικίνα μου, οπότε το έκανα μόνο όταν έλειπε. Και όταν κουραζόμουν ξάπλωνα δίπλα στη μικρή φάτνη μαζί με τα άλλα ζωάκια για να ζεστάνω το Χριστούλη!

Εγώ, πάλι, ήμουν πολύ καλό γατί φέτος. Κοιμόμουν πάνω από 15 ώρες την ημέρα, έτρωγα όλο μου το φαγητό, τις υπόλοιπες ώρες καλοπιζόμουν. Επίσης, κυνήγησα πολλές σαύρες το καλοκαίρι, φυλούσα την αυλή μου τόσο καλά που δεν άφηνα κανένα άλλο γατί να πατήσει μέσα (πολλές φορές μπλέχτηκα και σε γατοκαυγάδες), κλείστηκα μια φορά στην ντουλάπα και μια φορά στην παπουτσοθήκη "κατα λάθoς" και γενικότερα πιστεύω ότι αξίζω ένα καλό δωράκι (πέρα από τη γεμιστή γαλοπούλα, που θα τιμήσω, φυσικά). Αν μπορείς, καλέ μου Αγ. Βασίλη, θα ήθελα να μου φέρεις μια τετράδα μποτάκια (κατά προτίμηση δερμάτινα), σε χρώμα άσπρο για να κάνει αντίθεση με τη γουνίτσα μου. Τώρα που κρύωσε ο καιρός παγώνουν τα πατουσάκια μου, άσε που αν χιονίσει θέλω να βγω, οπωσδήποτε στην αυλή για να κάνω Χιονόγατο.

Ελπίζω μόνο η πανέξυπνη η αφεντικίνα μου να μην έχει πάλι κλειστό το ντάμπερ από το τζάκι, όπως πέρυσι...Έτσι μου είπε τουλάχιστον όταν την ρώτησα γιατί δε μου έφερες το σετ περιποίησης νυχιών που σου ζήτησα. :( ... Σ'εκείνη πάντως να μη φέρεις τίποτα. Σ'ευχαριστώ πολύ!

Μιάου Μιάου,

Λού - Λού Βράκα

Υ.Γ. Η φωτογραφία μου αυτή είναι από τα περσινά Χριστούγεννα. Δεν είμαι υπέροχη;